Rozdział 37 ( sezon 3 odcinek 5)

-Ależ oczywiście Ross * Tak więc i robiłem otworzyłem drzwi i spojrzałem na leżącą na łóżku osobę. To była ona, moja ukochana.

-Tak bardzo Cię przepraszam * ująłem jej dłoń siadając obok niej * Wiesz dobrze że nie możesz odejść, nie teraz kiedy zrozumiałem że jesteś moją miłością. Tak bardzo Cię kocham, nie odchodzi proszę * powiedziałem nachylając się nad nią i całując jej usta.  Nie wiem czy sobie wyobrażałem przez moją wyobraźnie ale czułem jakby oddawała mój pocałunek, dlatego szybko się odcunełem.- Laura, OMG!!!! * krzyknąłem*

-Kim Pan jest i dlaczego mnie pan pocałował

-Ja Ci dam Pan * powiedziałem ale tym razem ona mnie pocałowała a ja odzajemniłem pocałunek. 

-Boże lau jak ja Cię kocham * odparłem głaszcząc ją po policzku. 

-Nawet nie wierz jak się ciesze że się obudziłam

-Co się dzieje!!1 *( krzykneła Vanessa wchodząc do Pokoju * LAURA!!! * wrzasnęła i rzuciła się na dziewczynę i na mnie

-Ała * powiedziała śmiejąc się

-Nie wiecie nawet jak się cieszę widząc was, śniło mi się że Ross będzie miał dziecko z Maią. Proszę powiedz że nie będziesz mieć?

-Nie, planuję mieć dzieci tylko z jedną kobietą na świecie i ona jest w tym pomieszczeniu * powiedziałem znów całując ją w usta

-Oj jesteście okropni * powiedziała Van co naszą dwójkę rozśmieszyło

-Ale ty nie urodziłaś dziecka?

-Coś ty zwariowała, a niby kto miał by być ojcem? * powiedziała patrząc na siostrę

-No jak to Rick

-Laura, nie pogodziłam się z Rickiem od tamtego momentu

-Czekaj czekaj od tamtego momentu? Ross ile spałam

-Cały rok * powiedziałem patrząc na nią i przytulając się

-Więc…. Ross my się nie pogodziliśmy

-nie, jesteś na mnie zła

-Nie, Ross kocham Cię i nie chce Cię stracić * znów mnie pocałowała w usta

-Ja też nie, i od tego momentu jesteśmy serio razem gówno mnie obchodzi prasa, sława itp. Liczysz się tylko ty * powiedziałem patrząc na nią * myślałaś że mam dziecko z  Mają?

-Tak w moim świecie, to znaczy śnie, Vanessa była w ciąży z Rickiem, A ty byłeś z Mają i nie wiedziałeś do końca co powinieneś zrobić

-To znaczy? * zapytał patrząc na mnie

-Powiedziałeś mi że mnie kochasz, ale to nie ma sensu bo Maja jest w ciąży i zamierzasz wychować to dziecko

-No to był to jakiś koszmar, nawet jeśli bym z nią sypiał i miał dziecko zrobił bym wszystko żeby spędzić życie z Toba*Do pomieszczenia weszli jej rodzice Raini i Calem

-Wiedziałam, wiedziałam że jak Tylko pojawi się Chłopka to ona się obudzi * powiedział przytulając swe dziecko. Mogliśmy siedzieć u niej milion lat. Jednak musieliśmy wyjść, bo wiedzieliśmy że dziewczynę musi zbadać lekarz.

Perspektywa Laury

Okazało się że żebra pięknie się zrosły, więc nie było problemu wypisać mnie ze szpitala. Jednak miałam uważać na kierowców i nie myśleć o bożym świecie idąc drogą. Wiedziałam że Ross mi nie odpuść. Spoglądałam na niego i na moich rodziców którym się spodobał. O dziwo ciekawe co będzie jak przyjedzie za tydzień Rick i reszta lynchów. No i o oczywiście Ell. Mnie jak i Van czekało bliskie spotkanie z rodzicami chłopaków co mnie teraz już straszyło. Zamierzałam jednak siedzieć cicho i nic nie mówić, chciałam po prostu wyjść do domu.

-Ok, Lau jedziemy do domku * powiedziała moja mama przytulając mnie do siebie

-Zostaniecie z nami na zawsze? * zapytałam  nadzieją w głosie

-Nie, wiesz dobrze że byliśmy tu cały rok, musimy wracać do pracy

-Mamo, a gdybym nie obudziła się i musielibyście mnie odłączyć..?

-Myślisz że Ross albo tata by na to pozwolili? * powiedziała Van przytulając się do mnie. Po chwili wstałam.

-Gdybym umarła, też byś wyjechała.?> * zapytałam mając nadzieje że powie nie

-Tak, nie miała bym tutaj swego miejsca

-A co jeśli Van była by serio w ciąży

-Laura! * powiedziała Van pokazując mi na ubrania * ubieraj się i zbieramy się * spojrzałam na Rossa, który już samym wzorkiem mnie pocieszał. Poszłam do łazienki, roztrzepałam włosy, ubrałam się, po czym wyszłam. Pierwszą osobą do której podeszłam był Ross to jego mocno do siebie przytuliłam.

-nie wiesz nawet jak bardzo się cieszę że pamiętam uczucia do Ciebie.

-nie wiesz nawet jak mnie to odpowiada * odpowiedział całując mnie w Głowę, i biorąc za rękę. Kiedy wyszliśmy  ze szpitala nie mogłam się nadziwić. Wszędzie pełno fanów.

-Czy ja dobrze wiedze! * Krzykała któraś

-Laura Marano i Ross lynch razem!! * krzyknęła druga, no tak zapomnieliśmy że trzymamy się za ręce. Spojrzałam na niego próbując się wydostać z jego dłoni

-Tak, ja i Laura jesteśmy oficjalnie parą * powiedział dając mi buziaka w usta. Odwzajemniłam pocałunek, wiedząc że będzie krótki. Kiedy się odsunął zaśmiałam się

-Raura jednak istnieje * powiedziała któraś a reszta zaczęła się śmiać i bić bravo.  Nie sądziłam że aż tyle osób będzie chciało byśmy byli razem. To wspaniałe naprawdę. Rodzice wsiedli do taxi i odjechali a my z Rossem zrobiliśmy kilka zdjęć z fanami i odpowiedzieliśmy na pytania.

-Czy Auslly też będzie razem?

-Aussly* spojrzałam na mojego blondasa by wiedzieć o co naprawdę chodzi

-Ally i Austin się przyjaźnią, tak jak Trish i Dez * wszyscy spojrzeli na wymioną parę.

-Tak ale w realu też się spotykają

-Wcale że nie * powiedział brunetka co mnie zdziwiło, przecież lecieli na siebie jak ja na Rossa.

-my z Dezem jesteśmy przyjaciółmi, ale robimy sobie na złość bo tak jest zabawnie, Ally i Austin się ubóstwiają, nie widzą świata po za sobą, jednak daleko im do siebie * powiedziała patrząc na nas. * Jak na razie musicie nacieszyć się naszą Raurą. * powiedziała uśmiechając się do nas jeszcze bardziej.

-A co z Varik * powiedziała kolejna fanka, spojrzałam na moją siostrę, ona nie miała tyle szczęścia Rick dalej się do niej nie odezwał. I wiedziałam że ciągle próbuje. Jednak coś mu przeszkadzało.

-Jedziemy * powiedziała moja siostra, pierwsza wsiadając do auta. Przytuliłam ją mocno do siebie a Ross, jak to on usiadł obok mnie by mnie przytulić chociaż jedną ręką.

-Co jest z Twoim bratem? * zapytałam patrząc na moją siostrę.

-Pamiętasz o co się pokłóciliśmy ?

-Tak o pocałunek z Andrew na scenie, chociaż to on zrobił a nie ja

-Tak, a potem producent filmu w którym gram z Maią. Powiedział że fajnie by było gdybyśmy byli razem w realu.

-To beznadziejne * powiedziała Van

-Tak wiem, ale wtedy nie miałem wyboru, po prosiłem rodzeństwo i Ella. Aby kłamali, kłamali że nie kocham Cię i chce wrócić do Mai. Wszystkie gazety potem zresztą o tym pisali.

-No tak że jesteście razem

-Więc zadzwoniłem do Ciebie i powiedziałem że nie chce być z Tobą nie kocham Cię i nie chce spędzić z Tobą reszty życia. Ty już pożegnałaś się a Van zaczęła nagadywać na mnie jak najgorzej.

-Więc Rick zaczął Cię bronić * powiedziałam

-Tak, i tym samym rozstał się z Van. Nie mógł uwierzyć że tak się zachowałaś, tłumaczyłem mu że tylko Cię bronił jednak on trzymał swego. A teraz nie chce słyszeć nawet o Van

-Przecież on jej wybaczył

-Tak, w Twoim śnie, siostrzyczko, ale to nic. Dopadnę go tylko jak przyjedzie * powiedziała patrząc na mnie.

-Mamy koncert w sobotę tutaj w Maiami. Musi przyjechać * powiedział patrząc na Van, po czym znów pocałował mnie w głowę.

-Zmartwiona?

-Tak, * powiedziałam patrząc w oczy mojego chłopaka, jak to pięknie brzmi

-Nie jedziemy do domu, jedziemy na lotnisko

-Oni tak po prostu znów nas Van opuszczają * powiedziałam rozpatrzona

-Tak wiem, ale znasz ich i tak wytrzymali rok bez wykopalisk

-Cud normalnie że mama zagrała w kilku filmach * powiedziałam co rozśmieszyłam ich obu

-Cud że ma normalne córki

-No w Miarę * powiedział blondyn za co oberwał delikatnie w kostkę

-Ała * powiedziała i zaczął mnie gilgotać * Czy po tym wszystkim pójdziesz ze mną na normalną randkę ? * zapytał patrząc w moje oczy. Nie mogłam zapatrzyłam się w jego mleczne oczy

-Jejku, wy rozbieracie się wzrokiem no nie mogę to nie smaczne * powiedziała moja siostra ale ja miałam to gdzieś znów przytuliłam mojego chłopca.

-Kocham Cię * powiedziałam pochłaniając jego zapach.

-Ja też Cię kocham * powiedział znów całując mnie w głowę. Kiedy dojechaliśmy na lotnisku usiedliśmy w poczekalni i czekaliśmy na rodziców, tak bardzo nie chciałam się z nimi żegnać, kto wiem kiedy znów się zobaczymy?. Jednak rodzice to urodzeni zdobywcy kamieni, że tak powiem, i chociaż serce krwawiło że następnym razem zobaczę ich za długo później…… To bolało więc mimo że to mój blondyn przytulał i mnie i Van był kochany naprawdę bardzo kochany. Teraz rozumiem dlaczego tak bardzo zakochałam się w Rosie Lynch. Kiedy zobaczyliśmy rodziców obie z Van podeszłyśmy do nich i ja przytuliłam mamę, siostra tata. Tulilibyśmy się i cały rok. Jednak usłyszeliśmy że są wzywani. Tata podszedł do Rossa. Podał mu dłoń. I rzekł

-Uważaj na moje skarby, dbaj o nie

-Będę  * powiedział również przytulając się tak po męsku z moim ojcem. Mama jednak mnie zdziwiła przytuliła go mocno do siebie i szepła coś do ucha żebyśmy obie nie słyszały. Jeszcze raz ich przytulimy po czym patrzyliśmy, patrzyliśmy jak znikają. To niesprawiedliwe. Oj kompletnie niesprawiedliwe. Patrząc tak na nich, miałam nadzieje że zaraz się obrócą i powiedzą żartowaliśmy zostajemy. Ale rozumiałam ich to tak jakby i ja rezygnowała z aktorstwa, muzyki i modelingu, wiedziałam to doskonale. Już mieliśmy nawracać. Na szczęście był Ross, a w jego ramionach czułam się najlepiej.